Leprechauny
Leprechauny (czyt: leprikony) upodobały sobie Irlandię. Mieszkają w odległych lasach, są samotnikami i dlatego spotkania z nimi należą do bardzo rzadkich wydarzeń. A że żyją sobie w leśnych ostępach to wszyscy o tym wiedzą. Jako, że są szewcami, słychać nieraz rytmiczne uderzenia młotkiem. To właśnie one wtedy pracują.
Jak na skrzaty osiągają całkiem słuszny wzrost, lecz nie przekraczają 3 stóp wysokości, tj. 93 cm. Jak wyglądają? Noszą kapelusze, fartuch roboczy, wełniane kamizelki i krótkie spodnie. Na nogach mają długie pończochy i buty ze srebrnymi sprzączkami. Upodobały sobie zielony i zielonoszafirowy kolor ubrań. Wszystkie mają brody i przeważnie palą fajkę. Mają stare, pomarszczone twarze i włochate fryzury. Tak przypadkiem wypisz, wymaluj przypominają skrzata z opakowania płatków śniadaniowych Lucky Charms.
Każdy przyzwoity leprechaun nosi przy sobie dwa trzosy. W jednym trzymają one monetę srebrną, którą płacą zawsze za wszystkie dobra. Moneta ta dziwnym trafem zawsze opuszcza kieszeń sprzedającego i wraca do trzosa skrzata. W drugim zaś trzosie znajduje się moneta złota. Jeśli się go schwyta, sprytny krasnal wykupuje się nią w zamian za przywróconą wolność. Niestety, zawsze zamienia się ona potem w popiół lub w suche liście.
Leprechauny doskonale wiedzą, gdzie są zakopane skarby, lecz zawzięcie strzegą tej tajemnicy. Pewnego razu jeden z rolników złapał takiego leprechauna, związał go i wymusił, żeby pokazał mu gdzie jest zakopany skarb. Biedny skrzat nie miał już wyjścia i zdradził tajemnicę. Skarb był zakopany pod jednym z chwastów na zachwaszczonym polu. Sprytny rolnik zawiązał na tym chwaście czerwoną wstążeczkę, rozwiązał i wypuścił skrzata i w try miga skoczył po łopatę. Wrócił za minutkę, ale się zdziwił. Na wszystkich chwastachrosnących na polu były zawiązane czerwone wstążeczki. Takie to złośliwe potrafią być leprechauny.
Poniżej zamieszczamy podobizny tych skrzatów. Zdjęć niestety nie możemy pokazać, bo co ktoś zrobi im fotke, to ich wizerunki znikają po 2 sekundach.
Z.W.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz