Jurodliwy
Jurodliwy, inaczej saloita to człowiek święty, szaleniec Chrystusowy. W Polsce są niespotykani, natomiast można ich zobaczyć w Rosji, choć i tam coraz rzadziej. Są wzorcem świętości dawnej Rosji, tak jak strastoterpcy, czy starcy. Nazwa pochodzi od słowa уродь, czyli poroniony płód i staroruskiego określenia osoby bezrozumnej, głupiej.
Korzenie tej postawy wywodzą się już ze Starego Testamentu. Pan Bóg kazał Izajaszowi chodzić nago i boso. Jeremiaszowi nakazał sporządzić jarzmo i nałożyć je na szyję. Ozeasz musiał pojąć za żonę nierządnicę, pokochać ją i mieć z nią dzieci. Ezechielowi przeznaczył życie zesłańca. Święty Paweł zachęca: "Jeśli ktoś spośród was mniema, że jest mądry na tym świecie, niech się stanie głupim, by posiadł mądrość" .
Jurodliwi w swoim postępowaniu naśladują Chrystusa poniżonego. Ich praktyki nawoływały do poniżenia się. Spali na śmietnikach, lub psich posłaniach, żyli w ubóstwie, nie dbali o wygląd, rozczochrani. Na znak przejrzystości duszy pojawiali się nago nawet w świątyniach, często z łańcuchem na szyi, wybałuszając oczy, tocząc pianę z ust. Często milczeli, lub odwrotnie: bełkotali, krzyczeli, bluźnili i obrażali. Czynili cuda: uzdrawiali, chodzili po wodzie i przewidywali przyszłość.
Z jurodliwych wywodzą się święci kościoła katolickiego, lecz najwięcej, bo 36 jurodliwych to święci prawosławnej Rusi.
Poniżej wizerunki dawnych jurodliwych i tych współczesnych, którzy już nie znajdują swoich naśladowców.
Z.W.
