Lasek Buloński
Kiedyś w miejscu tym znajdował się stary las dębowy, zwany Bois de Rouvray, a wzmiankowany po raz pierwszy w 717 roku. Panujący w latach 662 - 675 król Franków Childeryk II podarował te tereny opactwu Saint-Denis, które założyły tam parę klasztorów. Pod koniec XII wieku ziemie od zakonników odkupił król Filip II August, aby utworzyć tam tereny myśliwskie. Widocznie nie chciało mu się daleko od domu jeździć na polowania.
Król Filip IV zwany Pięknym na pamiątkę swojej pielgrzymki odbytej do Boulogne-sur-Mer, wybudował w tym lesie w roku 1308 kościół pod wezwaniem Matki Boskiej Bulońskiej. Od nazwy tej świątyni zaczęto nazywać go Laskiem Bulońskim (Bois de Boulogne).
W czasie wojny stuletniej (XIV, XV w.) las ten stał się siedliskiem bandytów różnego autoramentu. Dlatego właśnie w latach 1416, 1417 wojska księcia Burgundii dokonały spalenia większości lasu, aby wykurzyć rzezimieszków. Dopiero w połowie XV wieku na polecenie króla Ludwika XI Walezjusza podjęto zalesianie tych terenów. Znowu jeżdżono tam na polowania i zaczęto urządzać dworskie zabawy na łonie natury.
Król Ludwik XVI postanowił udostępnić go wszystkim mieszkańcom. Od tej pory Lasek Buloński stał się jednym z najbardziej chętnie odwiedzanym terenem wypoczynkowym dla mieszkańców Paryża. Napoleon III Bonaparte przekształcił go w park, a w 1929 roku znalazł się on w granicach administracyjnych wielkiego Paryża.
Dzisiaj Lasek Buloński jest dużym parkiem, o obszarze 846 ha w którym znajdują się również jeziora, ścieżki rowerowe i konne, alejki spacerowe, oraz restauracje. Przez paryżan uważany jest za "zielone płuca" stolicy Francji.
Z.W.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz