Lik
Słowo "lik" przetrwało do dzisiaj tylko w formie: "bez liku". Znaczy to, że czegoś jest dużo, bez określenia dokładnej ilości. Może być np. "bez liku" gwiazd na nocnym firmamancie, również nad rozlewiskiem może bzykać sobie komarów "bez liku", albo możemy mieć "bez liku" problemów na głowie.
Lik jest już nieużywaną formą określenia dużej ilości czegoś, np. wojska. Mówiono np. o liku żołnierzy, czyli o stanie liczebnym wojska, np: "lik wojska w 1786 r. przed sejmem czteroletnim podniósł się do 18 tysięcy 535 głów". Również "lik jezdnych" znaczył o tym, że zbliża się duża ilość jeźdźców. Bywało też określenie "pod likiem", oznaczające niewielką ilość, nie za wiele, np: "Zażywaj dóbr doczesnych pod miarą, pod likiem: nie bądź żądz wyuzdanych podłym niewolnikiem".
Od wyrażenia przyimkowego "bez liku" powstał onegdaj, już też nieużywany rzeczownik bezlik. Przykład zastosowania na podstawie n/w zdań: "Nie umiał się na nic zdecydować, zdumiony bezlikiem możliwości"; lub: "Wygłoszono bezlik oracyj i toastów, panegiryków wierszem i prozą". Pomimo, że słowo to jest formą archaiczną, również współcześnie można powiedzieć: "wygłosić bezlik odczytów", "mieć bezlik wspomnień z podróży", czy " w pracy mam bezlik papierów", "w twoim sprawozdaniu znalazłem bezlik błędów".
Z.W.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz