Nan Madol
Jest na Pacyfiku należąca do Mikronezji niewielka wysepka Pohnpei. Ma zaledwie 20 kilometrów długości, a jest oddalona od Nowej Gwinei o 2.000 km i aż o 5.000 km od Hawajów.
Znajdują się na niej zadziwiające i bardzo tajemnicze ruiny dawnej cywilizacji. Co to była za cywilizacja, nie wiadomo. Wiadomo tylko, że wokół niej nie było niczego, tylko sama przyroda, a ruiny które nazwano Nan Madol wskazują, że cywilizacja ta była na bardzo wysokim poziomie rozwoju.
Budowle znajdują się nie na samej wyspie, ale na sztucznej lagunie. Sztucznej, więc wybudowanej przez człowieka. Również sztucznie powstały tam 93 wysepki, na których usytuowano budowle mieszkalne i fortyfikacje. Na niektórych znajdują się spichrze, grobowce, a na centralnej siedziba władcy. Laguna otoczona jest murem, a całość usytuowano na obszarze 1,5 x 0,5 km. Pomiędzy wysepkami oczywiście znajdowały się kanały. Dlatego też miejsce to zwane jest przez niektórych Wenecją Pacyfiku.
Wszystko powstało z bloków bazaltowych, które należało transportować z odległości kilku kilometrów. Zadajemy sobie pytanie, jak można było skonstruować takie wodne miasto bez dźwigów, środków transportu czy różnych innych niezbędnych maszyn? Szacuje się, że na całą budowę zużyto 250 mln ton bazaltu. Wystarczy drobny rachunek: gdyby codziennie dostarczano na budowę (no i oczywiście budowano) 1.000 ton bazaltu, budowa musiałaby trwać 700 lat. Belki ważą od 5 ton do nawet 50 ton. Następne pytanie, które się nasuwa, to po co było budować taką twierdzę na kompletnym pustkowiu, w którym odległość mierzy się w tysiącach kilometrów oceanu?
Ta megalityczna budowla ukończona została prawdopodobnie w XIII wieku. Po co komu były potrzebne takie szerokie kanały, skoro ówcześni pływali na małych, trzcinowych łódkach? Takich pytań jest sporo. Czy kiedyś dowiemy się na nie odpowiedzi?
Poniżej zamieszczamy zdjęcia ruin obiektu Nan Madol. Proszę popatrzeć, jak kontrastują z tą małą, pacyficzną wysepką.
Z.W.
Znajdują się na niej zadziwiające i bardzo tajemnicze ruiny dawnej cywilizacji. Co to była za cywilizacja, nie wiadomo. Wiadomo tylko, że wokół niej nie było niczego, tylko sama przyroda, a ruiny które nazwano Nan Madol wskazują, że cywilizacja ta była na bardzo wysokim poziomie rozwoju.
Budowle znajdują się nie na samej wyspie, ale na sztucznej lagunie. Sztucznej, więc wybudowanej przez człowieka. Również sztucznie powstały tam 93 wysepki, na których usytuowano budowle mieszkalne i fortyfikacje. Na niektórych znajdują się spichrze, grobowce, a na centralnej siedziba władcy. Laguna otoczona jest murem, a całość usytuowano na obszarze 1,5 x 0,5 km. Pomiędzy wysepkami oczywiście znajdowały się kanały. Dlatego też miejsce to zwane jest przez niektórych Wenecją Pacyfiku.
Wszystko powstało z bloków bazaltowych, które należało transportować z odległości kilku kilometrów. Zadajemy sobie pytanie, jak można było skonstruować takie wodne miasto bez dźwigów, środków transportu czy różnych innych niezbędnych maszyn? Szacuje się, że na całą budowę zużyto 250 mln ton bazaltu. Wystarczy drobny rachunek: gdyby codziennie dostarczano na budowę (no i oczywiście budowano) 1.000 ton bazaltu, budowa musiałaby trwać 700 lat. Belki ważą od 5 ton do nawet 50 ton. Następne pytanie, które się nasuwa, to po co było budować taką twierdzę na kompletnym pustkowiu, w którym odległość mierzy się w tysiącach kilometrów oceanu?
Ta megalityczna budowla ukończona została prawdopodobnie w XIII wieku. Po co komu były potrzebne takie szerokie kanały, skoro ówcześni pływali na małych, trzcinowych łódkach? Takich pytań jest sporo. Czy kiedyś dowiemy się na nie odpowiedzi?
Poniżej zamieszczamy zdjęcia ruin obiektu Nan Madol. Proszę popatrzeć, jak kontrastują z tą małą, pacyficzną wysepką.
Z.W.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz